فرآیندی است برای بهره ورسازی و آرایش منطقی، حفظ تعادل، توازن و هماهنگی بین جمعیت و تاسیسات اقتصادی و اجتماعی ایجاد شده توسط آن در فضای ملی و منطقه ای کشور و جلوگیری از بروز عدم تعادل و بازتاب های تخریبی و منفی در فضای سرزمین
توزیع بهینه و سازمان یابی انسان و فعالیت ها در سرزمین. شناخت منابع سرزمین و چگونگی بهره برداری از این منابع همراه با پیش بینی وضعیت آینده استقرار مطلوب انسان و عملکرد وی در طبیعت به منظور تامین رشد معقول و متوازن و مطلوب اقتصادی برپهنه سرزمین.
پژوهشگر